Tema 2.

Google sites: 

ACTIVIDADE1.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 30 e 31 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

•     Hardware e Software. 
•     Definición da Arquitectura Von Neuman cunha imaxe ou esquema representativo.

Tema 2 Hardware. Actividade3

ACTIVIDADE3.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 34 e 35 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Placa Base. Busca imaxe na rede dunha placa base onde aparezan identificados os seus zócalos localizando onde se conectan os distintos compoñentes.
• Chipset.
• Microprocesador. Busca imaxe na rede.

ACTIVIDADE5.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 38 e 39 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Portos de Comunicación. Busca imaxe ou imaxes na rede onde aparezan identificados, como mínimo, os portos da figura 15 da páxina 38 do libro.
• Tarxetas de expansión. Busca imaxes na rede onde aparezan identificadas tarxeta de son e tarxeta gráfica cos seus conectores. 

ACTIVIDADE7.PDF

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE7.

Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:
Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á figura 27 da páxina 44 do libro.
Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria).
Unidade de estado Sólido. Busca unha imaxe na rede.

Un disco duro

Un disco duro é un dispositivo magnético utilizado para almacenar gran cantidade de información. Componse de varios pratos, apilados nun mesmo eixo que vira a gran velocidade dentro dunha caixa metálica selada. Entre os pratos están situadas as cabezas de lectura-escritura que len e escriben nas dúas caras do disco.

Dependendo da tecnoloxía utilizada para a transferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos:IDE, SCSI, SATA, SAS, etc. O seu tamaño aumentou vertiginosamente, pasando do primeiro disco duro de 5MB, que pesaba unha tonelada, aos discos actuais de varios TB cun tamaño algo maior que un teléfono móbil.




Estrutura dun disco magnético:

Nun disco magnético diferéncianse:
Caras: superficies superior e inferior de cada disco.
Pistas: círculos concéntricos en que se divide cada cara do disco.
Sectores: divisións que se fan en cada pista.
Cilindros: conxunto de pistas que están aliñadas verticalmente en todas as caras. Este utilízase nos discos duros, posto que neles hai varios con pistas en ambas as caras.




Memoria flash:

La memoria flash es un sistema de almacenamiento estático que no necesita corriente para mantener guardados los datos. Funciona mediante impulsos eléctricos y alcanza velocidades de funcionamiento muy superiores a otros dispositivos, porque permite leer y escribir datos de forma simultánea.

Se ha convertido en un soporte de uso habitual para almacenar y transportar información ya que, entre sus características destacan su gran capacidad, sus pequeñas dimensiones, su precio asequible, su gran resistencia, la posibilidad de usarla en dispositivos de diferente tipo y su facilidad de empleo. Eso sí, la vida de una memoria flash no es indefinida: se cifran entre cien mil y un millón las veces que se puede grabar información en ella.

Los tipos de memorias flash más empleadas son:
Memorias USB. Pequeños dispositivos con un chip de memoria flash. Se conectan al ordenador a través del puerto USB en caliente, es decir, aunque esté encendido. Generalmente, no hay que instalar ningún software ni driver para utilizarlas, ya que el sistema operativo las reconoce automáticamente.


Tarjetas de memoria. Son soportes de almacenamiento utilizados habitualmente en cámaras digitales y móviles, pormlo que se suelen conectar al ordenador a través de un lectro de tarjetas de memoria para transferir su información. Existen multitud de tipos y formatos, en función del fabricante; algunos de los más comunes son SD, Mini SD, MicroSD, NanoSD, Compact Flash, Memory Stick, xD,MMc, etc.




Unidade de estado sólido:

Unha unidade de estado sólido ou SSD (Solid State Driver) é un dispositivo de almacenamiento secundario de gran capacidade e alta velocidade. Ten o mesmo uso que os discos duros.

Tema 1. Sociedade do coñecemento. Actividade 3. Cidades intelixentes

Tema 1. Sociedade do coñecemento. Actividade 3. Cidades intelixentes

ACTIVIDADE 3.pdf
Desenrola os seguintes conceptos da páxina 15 do libro mediante parágrafos de 15 liñas aproximadamente e letra de tamaño 12, ampliando a información do libro:

• eAdministración.
• Teletrabajo.
• Gestión de tráfico.
• eSalud.

1. eAdministración: As administracións públicas permiten efectuar moitos trámites a través de Internet, o que elimina as esperas, permite un acceso inmediato á información e facilita a relación das administracións cos usuarios. A maxoría de empresas privadas tamén posibilitan multitude de xestións vía telemática, así como a obtención de facturas electrónicas. Esta, vai máis aló da mera automatización dos procesos administrativos e o desenvolvemento de produtos e servizos electrónicos. Supón unha nova concepción da relación cos cidadáns, empresas e institucións, e unha reinxeñería dos procesos. A introdución das TIC (Tecnoloxías da Información e Comunicacións) nas Administración mellora notablemente a produtividade e a calidade do servizo de atención a cidadáns e empresas, accedendo aos servizos da Administración en calquera momento e lugar dunha forma máis cómoda, personalizada, rápida e con menos gastos. A produtividade é de feito un dos aspectos máis preocupantes da economía española, e está intimamente relacionado co potencial de crecemento económico e a competitividade. O obxectivo do Goberno español é que os cidadáns poidan realizar todas as súas xestións administrativas por medios electrónicos, de forma que os Ministerios, as Comunidades Autónomas e os Concellos estarán obrigados a ofrecer os seus servizos por Internet, teléfonos móbiles, televisión dixital ou calquera medio electrónico futuro.
2. Teletraballo: O teletraballo consiste en desempeñar a actividade laboral a distancia empregando as tecnoloxías da información e a comunicación. O traballador desenvolve as súas funciona desde calquer lugar cun ordenador conectado a Internet. O traballo realízase nun lugar afastado das oficinas centrais ou das instalacións de produción, mediante a utilización das novas tecnoloxías da comunicación. É feito a distancia utilizando as TIC para vender produtos e servizos ao mundo. O concepto "a distancia" significa que se pode traballar desde a súa casa, a dun familiar ou amigo, un hotel, un restaurante, un ómnibus, un auto, un ciber ou calquera outro lugar. As Tics necesarias para estas tarefas son basicamente PC, Internet, celular, teléfono e cámara dixital, entre outras. Dentro de Internet englóbase principalmente a navegación web e o correo electrónico. E, segundo o caso, blogues, sitios web, software de tradución, mensaxería instantánea (chat) e telefonía IP (voIP).
3. Xestión intelixente de tráfico e coches autónomos: O emprego de sensores despregados pola cidade acuda a mellorar o aparcamento e movilidade en medio de transporte. Moitos vehículos incorporan un navegador GPS que proporciona ao conductor información do tráfico en directo e o guía por caminos sen atascos; incluso comezan a xurdir la vehículos que poden aparcarse ou conducirse de forma autónoma. Controlar o tráfico é unha actividade que leva sendo obxecto de estudo durante as últimas décadas debido a que o alto incremento do parque vehicular, principalmente en áreas urbanas, desencadeou unha crecente taxa de atascos. Evidentemente os atascos producen un efecto negativo nas cidades, tanto pola cantidade de combustible que se consome neles e as emisións que estas producen; como polo enorme tempo perdido polos viaxeiros, principalmente por aqueles que se desprazan de casa ao traballo e viceversa. Estes tres factores supoñen un custo elevado tanto para o cidadán como para o Estado. É evidente que tentar mellorar estes factores que tan negativamente repercuten na nosa sociedade debe estar na mente de todos os cidadáns, con todo a única forma de influír no estado do tráfico de forma automática e controlada é a través dos semáforos. Así pois, a finalidade deste proxecto é a de crear un sistema de control de tráfico automático capaz de influír sobre estes sinais luminosos para reducir o volume de vehículos na rede.
4. eSalud: A eSalud é a aplicación das tecnoloxías da información e a comunicación en diferentes aspectos que afectan ao coidado da saúde, desde o diagnóstico ata o seguimiento dos pacentes, pasando pola xestión das organizacións implicadas nestas actividades. Por exemplo, os médicos poden coñecer en tempo real aspectos como o azucre en sangue, a tensión arterial ou o ritmo cardíaco, grazas a sensores que empregan seus pacentes. BENEFICIOS: Permite dar soporte a calquera política sanitaria relacionada coas necesidades dos cidadáns, coa prestación de coidados ou coa xestión. Contribúen co seu desenvolvemento para facilitar os cidadáns da unha atención sanitaria, sen importar a súa condición persoal ou localización xeográfica, facilitando a mobilidade e permitindo a súa elección dos recursos sanitarios apropiados, nun marco de igualdade de oportunidades e participación informada. Ademais, co despregamento da eSalud facilítase: Prognóstico, prevención e seguimento de enfermidades. Personalización do sistema sanitario. Participación dos cidadáns na evolución, adaptación e mellora das políticas e servizos relacionados coa atención en saúde. Seguridade do paciente aumentada a través de todas as etapas do proceso sanitario.

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL

• Definición de Intelixencia Artificial explicando para qué serven as súas técnicas e metodoloxías.
• Obxectivos básicos.
• Definición de Sistemas de Procesamento de linguaxe natural.
• Definición de Recoñecemento de Visión.
• Definición de Sistemas Baseados no Coñecemento e Sistemas Expertos.
• Definición de Redes Neuronais.
• Definición de Sistemas Inductivos.

1. A Intelixencia Artificial hai que enmarcala nun contexto evolutivo xa que está á vangarda das investigacións en informática e continuamente ábrense novas vías de investigación. En consecuencia non existe unha única definición de Intelixencia Artificial senón que esta depende da perspectiva desde a cal se tente realizar:

• Desde a perspectiva de Intelixencia (Brown, 1997: 1): intelixencia artificial trata de construír máquinas intelixentes que actúen como nós esperamos que a xente actúe.

• Desde a perspectiva da investigación (Brown, 1997:2): a intelixencia artificial estuda como lograr que as máquinas realicen tarefas que, polo momento, son realizadas mellor polos seres humanos.
  
  En resumo poderiamos dicir que a Intelixencia Artificial está formada
  por unha serie de técnicas e metodoloxías encamiñadas a resolver problemas non estruturados que necesitan do coñecemento para a súa resolución xa que carecen dunha resposta inmediata e mesmo presentan máis dunha solución como consecuencia da existencia de incerteza ou ambigüidade nos resultados finais ou parciais. Para a resolución dos devanditos problemas, a Intelixencia Artificial recorre aos algoritmos ou ás regras heurísticas.

 

2. A Intelixencia Artificial é unha rama da Informática, xurdida ao redor dos anos cincuenta, que persegue á vez dous obxectivos básicos:

• Estudar o comportamento intelixente dos seres humanos, incluíndo tanto o aspecto cognoscitivo como o perceptual, co fin de simulalo nun computador.

• Facer máquinas intelixentes e programas capaces de imitar o comportamento humano intelixente, é dicir que poidan realizar as operacións humanas de ver, oir, falar, razoar, xulgar, comprender, aprender da experiencia e comunicarse como o fan as persoas humanas.

 

3. Os sistemas de procesamiento da linguaxe natural son sistemas de sistemas cuxo obxectivo é o tratamento automático da información lingüística, é dicir, trátase de sistemas nos que o usuario introduce os datos no computador utilizando o mesmo linguaxe que utiliza para comunicarse con outras persoas, o computador codifica esa información en linguaxe de máquina para podela procesar e, unha vez procesada, xerar a saída adecuada en linguaxe natural.


4. Os sistemas de recoñecemento da visión son programas de computador que realizan tarefas de tratamento de imaxes, para manipulalas, realizar traballos de creatividade, publicidade, edición, controlar procesos industriais, de seguridade, etc., mediante a incorporación da capacidade visual a un computador para que sexa capaz de identificar o que ve. O seu estudo céntrase principalmente no desenvolvemento de sensores capaces de observar a contorna e de poder transmitir o que observan a un robot, co fin de que este retroaliméntese continuamente, en tempo real, e poida cambiar as operacións que realiza en función dos cambios na contorna.


5. Os sistemas baseados no coñecemento son programas informáticos que
conteñen o coñecemento dun dominio específico dunha forma explícita e
separado do resto do sistema, é dicir, existe unha clara separación entre os
coñecementos que posúe o sistema sobre o dominio e os mecanismos de explotación que utiliza o sistema para chegar a establecer as súas conclusións.
Cando o coñecemento que contén o sistema baseado no coñecemento é proporcionado por persoas expertas no dominio, nos atopamos ante os sistemas expertos.

Os sistemas expertos son programas que imitan o proceso de razoamento dos expertos humanos e proporcionan marcos de decisión co tipo de consello similares aos que se recibirían dun experto humano.


6. A redes neuronais son sistemas simulan o proceso de recoñecemento do
cerebro humano e do mesmo xeito que as neuronas biolóxicas, estes sistemas están deseñados para aprender da observación e a repetición. As redes neuronais tratan de resolver de forma eficiente problemas nos cales a información é difusa, incerta, contraditoria ou errónea.

En consecuencia como os problemas susceptibles de ser resoltos mediante a metodoloxía das redes neuronais son: problemas de optimización, problemas de recoñecemento e problemas de xeneralización.


7. Os sistemas inductivos xeran unha árbore de decisión a partir dun conxunto de exemplos que constitúen o conxunto de adestramento. É dicir, se trata de sistemas que parten dun conxunto de exemplos segundo un atributo, e van seleccionando ata que todos os exemplos do subconjunto elixido pertenzan a unha mesma clase conduzan a un mesmo resultado. Estes sistemas son útiles en aplicacións simples onde o conxunto de adestramento é relativamente completo e exacto, coñécense todos os datos e as súas solucións.

Dentro do conxunto de sistemas inductivos cabe destacar os sistemas de razoamento baseado en casos (RBC) que recuperan a experiencia relevante (feitos e solucións históricos) anterior, da que se dispón, para solucionar novos problemas que presentan características similares. O proceso que seguen é o seguinte: en primeiro lugar indícanse as características do problema a resolver; a partir delas o sistema realiza unha procura na base de casos que posúe ata atopar casos similares ao presentado; posteriormente, a solución dos casos atopados adáptanse ao problema exposto e na medida en que dita solución sexa aceptada polo usuario, engadirase á base de casos, para poder ser examinado cando se expoña un novo problema ao sistema.

Os sistemas RBC son adecuados para aqueles problemas que se caracterizan por: existir moita experiencia, a experiencia no dominio é valiosa e difícil de adquirir, o coñecemento pode ser capturado a través de casos, a creatividade e sentido común son partes do proceso de resolución do problema e o coñecemento é difícil de representar mediante regras.